Fred i Wilma Emu
Ta szalona para to młode emu. W przyszłym roku mogą osiągnąć nawet 2 metry wysokości i, mimo że są duże, to duże mięczaki, które uwielbiają być karmione przez ludzi. Chociaż nie są ptakami często wykorzystywanymi w sokolnictwie (drapieżne), wciąż przypominają żywe dinozaury.
Te dwa bezgrzebieniowce są drugimi co do wielkości ptakami na Ziemi i bardzo dużo jedzą. Ich wyżywienie i opieka kosztuje około 100 zł miesięcznie. Sponsorując je, zapewniasz sobie wystarczającą ilość pożywienia na miesiąc. Kwota 130 zł obejmuje karmę i suplementy witaminowe, a 200 zł pokrywa wszystkie koszty zapewnienia im komfortowego życia.
Emu (Dromaius novaehollandiae)
Wygląd
Emu to miękko upierzone, brązowe, nielotne ptaki z długimi szyjami i nogami, które mogą osiągnąć wysokość do 1,9 metra (6 stóp i 3 cale). Emu jest drugim co do wysokości żyjącym ptakiem po strusiu, swoim krewnym bezgrzebieniowym.
Żywność
Na wolności żerują na różnorodnych roślinach i owadach, ale znane są przypadki, że potrafią nie jeść przez tygodnie. Piją rzadko, ale gdy nadarzy się okazja, piją duże ilości wody. Można przyjść i karmić je w ich zagrodzie. W niewoli jedzą specjalną karmę dla ptaków bezgrzebieniowych w połączeniu z paszą dla brojlerów, pszenicą, zbożami i niemal wszystkimi siekanymi warzywami oraz surowym mięsem, w tym pisklętami i myszami, tak jak my karmimy nasze sokolnicze ptaki.
Siedlisko
Jest endemiczny dla Australii, gdzie jest największym rodzimym ptakiem i jedynym żyjącym przedstawicielem rodzaju Dromaius. Emu może pokonywać duże odległości, a w razie potrzeby może biec z prędkością 48 km/h (30 mph).
Jak długo żyją emu?
Pisklęta emu osiągają pełną dojrzałość płciową w wieku około 12 miesięcy, ale dojrzewają płciowo dopiero w wieku około 18-20 miesięcy. Na wolności emu żyją 5-10 lat, ale w niewoli mogą dożyć 35 lat.
Przekazując Ci darowiznę...
Pomóż nam edukować ludzi bardziej szczegółowo niż powyżej, poprzez publiczne wizyty z naszymi ptakami.
Pomagasz chronić przyszłość tych dzikich ptaków, zwiększając świadomość na temat sposobów pomocy ich dzikim populacjom poprzez działania ochronne.
Należy pamiętać, że emu nie nadają się na zwierzęta domowe dla niedoświadczonych opiekunów. Wymagają one intensywnej nauki, wysokich kosztów utrzymania i odpowiedniego schronienia, a także codziennej opieki i uwagi, aby zapewnić im życie jak najbardziej zbliżone do życia ich dzikich osobników.